Δευτέρα 6 Οκτωβρίου 2008

Το Ε.Π.Π.Ι «ΑΓΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ»

Ὁ εὐσεβὴς λαὸς τῆς Δυτικῆς Μακεδονίας, εὐλαβεῖται ἰδιαιτέρως τὸν Ἅγιο τοῦ Θεοῦ καὶ στῦλο τῆς Ὀρθοδοξίας Μέγα Ἀθανάσιο. Κάθε κώμη καὶ κάθε πόλις τῆς εὑρείας αὐτῆς τῆς περιοχῆς, πλὴν ἐλαχίστων ἐξαιρέσεων, κοσμεῖται ἀπὸ Ἱερὸ Ναὸ ἀφιερωμένο στὴ μνήμη του.
Ἡ συνείδησις τοῦ εὐσεβοῦς λαοῦ τῆς εὐρυτέρας περιοχῆς τοῦ Βοΐου θέλει τὸν Ἅγιό του νὰ εὐαρεστῆται νὰ ἐπιδαψιλεύῃ τὴ χάρι, τὴν ὁποία ἔχει ἀπὸ τὸν Θεὸ, ἐπὶ τοὺς ἐπικαλουμένους τὴν πρὸς Αὐτὸν πρεσβεία του, ἰδιαίτερα ὅταν προσέρχωνται στὸ Ἁγίασμά του στὸ Ἁγίασμα Βοΐου καὶ τὸν Ἱερὸ Ναὸ του στὸ χῶρο τοῦ Ἁγιάσματός του.
Ὅσοι ἔτυχον τῆς εὐλογίας τῆς προσωπικῆς ἐμφανείας τοῦ Ἁγίου ὁμολογοῦν ὅτι προτρέπει τοὺς ἐπιδεομένους καὶ επιζητοῦντες τὴν βοήθεια καὶ τὴν πρὸς τὸν Κύριο παρρησία του νὰ προσέρχῳνται στὸ Ἁγίασμά του στὸν συγκεκριμένο χῶρο καὶ τοῦτον τὸν Ἱερὸ Ναό, παρ’ ὅτι στὴν ἰδιαιτέρα πατρίδα σχεδὸν τοῦ καθενὸς ὑπάρχει Ἱερὸς Ναὸς τιμώμενος στὸ ὄνομά του.
Οἱ Χριστιανοὶ τοῦ τόπου μας μεταδίδουν ἀπὸ γεννιὰ σὲ γεννιὰ τὶς ἀναμνήσεις καὶ ἐμπειρίες τους καὶ ἐξακολουθοῦν ἀκόμη νὰ τιμοῦν τὸν Ἅγιο Ἀθανάσιο, ἰδιέταιρα στὸ πανηγύρι του τὶς 2 Μαΐου κάθε χρόνο.
Σύμφωνα μὲ τὴν ζῶσα ἔτι παράδοσι, ἀνηγέρθη τὸ πρῶτον σὲ αὐτὸν τὸν χῶρο Ἱερὸς Ναὸς τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου, περὶ τὰ μέσα τοῦ 18ου αἰῶνος, ἀπὸ τὸν Ἀθανάσιο Ἀραϊὰ. Μὲ ὅραμα τοῦ ὑπεδείχθη καὶ βρῆκε τὴν ἱερὴ εἰκόνα τοῦ Ἁγίου καὶ τὴν πηγὴ τοῦ Ἁγιάσματος.
Ἐκεῖνος ὁ μικρὸς Ἱερὸς Ναὸς ὑπῆρχε μέχρι τὸ ἔτος1914. Τότε (1914) ἀνηγέρθη ὁ παρὼν Ἱερὸς Ναὸς, ὁ ξενώνας καὶ τὸ παλαιὸ κτίσμα τοῦ Ἁγιάσματος μὲ χρήματα ποὺ προῆλθον ἀπὸ τὴν ἐκποίησι τοῦ ἐν Κωνσταντινουπόλει ξενῶνος, δωρεᾶς τοῦ ἀδελφάτου τῶν ἐκεὶ παρεπιδημούντων κατοίκων τοῦ χωριοῦ, ὁ ὁποῖος ἐπωλήθη ἀπὸ τὴν τότε ἐκκλησιαστικὴ ἐπιτροπὴ πρὶν κατασχεθῇ ἀπὸ τὸ καθεστὼς τῶν Νεοτούρκων.
Τὸ Ἁγίασμα (Ἁγιονέρι) πηγάζει ἀπὸ ὁρισμένο σημεῖο τοῦ ἐσωτερικοῦ τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ καὶ ὁδηγεῖται μὲ συγκεκριμένο ἀγωγὸ στὸ παρακείμενο ἰδιαίτερο κτίσμα ἀπὸ τὸ ὁποῖο καὶ τὸ ἀποκομίζουν οἱ πιστοὶ.

Τὸ ὑπάρχον κτιριακὸ συγκρότημα βρίσκεται σὲ ἰδιόκτητο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ ἔκτασι, συνολικῆς ἐπιφανείας 55,126 στρεμμάτων καὶ περιλαμβάνειι:

  • Α) τὸν Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου
  • Β) τὸν ξενῶνα
  • Γ) τὸ Ἁγίασμα (Ἁγιονέρι) καὶ
  • Δ) τὸν περίβολο.

Ὁ Ἱερὸς Ναὸς τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου ὡς σημεῖο ἀναφορᾶςτῶν κατοίκων τοῦ Βοΐου πρέπει ὄχι ἀπλῶς νὰ συντηρηθῇ ἀλλὰ νὰ ἀξιοποιηθῇ καὶ νὰ ἀναδειχθῇ ὥστε νὰ συνεχισθῇ καὶ στὶς ἑπόμενες γεννιὲς ἡ μέχρι τώρα παράδοσι.
Γιὰ νὰ γίνῃ ἡ δέουσα παρέμβασι στὸ κτιριακὸ συγκρότημα καὶ τὸν περιβάλλοντα χῶρο, ἡ Ἐκκλησιατικὴ Ἐπιτροπὴ τοῦ Ἁγιάσματος ἀνέθεσε τὴν ἐκπόνησι μελέτης στὸν πολιτικὸ μηχανικὸ κύριο Σωτήριο Τζάρο ἀπὸ τὴ Μόρφη Βοΐου, ἀναγνωρισμένο γιὰ τὴν ἐμπειρία του στὶς ἀνακαινίσεις ἐκκλησιαστικῶν οἰκοδομικῶν συγκροτημάτων ἀπὸ τὴν πολυετὴ δράσι του ἰδιαίτερα στὸ Ἄγιον Ὄρος.
Ἐθεωρήθη κατὰ ταῦτα ὅτι ἔπρεπε νὰ δημιουργηθῇ φορέας διὰ τοῦ ὁποίου θὰ ἀξιοποιηθῇ κατὰ τὸ καλύτερο δυνατὸ ὁ χῶρος καὶ τὸ κτιριακὸ συγκρότημα, καὶ θὰ ἀποκτήσῃ νομικὴ ὑπόστασι καὶ ὀντότητα.
Κρίθηκε ὅτι ἔπρεπε καὶ ὁ φορέας αὐτὸς νὰ δύναται νὰ ὑπερβῇ τὰ στενὰ ὅρια τῆς ἐνορίας. Ἀξιοποιὼντας τὸ πέραν αὐτῆς, διαθέσιμο, πρόθυμο, ἀλλὰ καὶ κατάλληλο ἀνθρώπινο δυναμικὸ νὰ ἐπικεντρώσῃ τὶς δραστηριότητές του πέριξ τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου, ἀναδεικνύοντας τὸ χῶρο, πρωτίστως, ἐκκλησιοπρεπῶς.

Βασικὴ σκέψι ἀποτελεῖ ἡ ἀναγκαιότητα νὰ διατηρηθῇ ὁ, κατὰ παράδοσιν, λαϊκὸς χαρακτῆρας τοῦ χώρου.

Ἐπιλέχθηκε ἡ ἐπωνυμία :

«ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΝ – ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΝ – ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΝ ΙΔΡΥΜΑ (Ε.Π.Π.Ι) «ΑΓΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ» ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΑΓΙΑΣΜΑΤΟΣ ΒΟΪΟΥ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΣΙΣΑΝΙΟΥ ΚΑΙ ΣΙΑΤΙΣΤΗΣ»

Ὁ κανονισμὸς διοικήσεως καὶ λειτουργίας τοῦ ἱδρύματος ἐγκρίθηκε ἀπὸ τὴ Δ. Ι. Σ καὶ δημοσιεύθηκε στὸ Β΄ τεῦχος τοῦ Φύλλου Ἐφημερίδος τῆς Κυβερνήσεως τῆς 30ης Ὀκτωβρίου 2007 καὶ στὸ τεῦχος Νοεμβρίου τοῦ περιοδικοῦ «ΕΚΚΛΗΣΙΑ», ἐπισήμου δελτίου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.

Σύμφωνα μὲ τὸν κανονισμὸ διοικήσεώς του τὸ Ε.Π.Π.Ι. «ΑΓΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ» ὅπως καὶ ὅλα τὰ Ἐκκλησιαστικὰ νομικὰ πρόσωπα σὲ ἐπίπεδο ἐνορίας προεδρεύεται ἀπὸ τὸν ἐφημέριο τῆς ἐνορίας.

Τὸ πρῶτο Διοικητικό Συμβούλιο (01/01/2008 - 31/12/2010) κλήθηκαν καὶ ἀνταποκρίθηκαν στὴν πρόσκλησί μας πρόσωπα σημαντικὰ τῆς περιοχῆς μας, ἀνεγνωρισμένης, πιστεύουμε, ἀξίας τὰ ὁποῖα, εὐλαβοῦνται τὸν Ἅγιο Ἀθανάσιο καὶ τὸ Ἁγίασμά του:

  • 1. Ὁ ἀξιότιμος κύριος Ἀλκιβιάδης Νέττας, πρῴην καθηγητὴς Νομικῶν ἐπιστημῶν τῆς Στρατιωτικῆς Ἀκαδημίας Γερμανίας καὶ Ν.Α.Τ.Ο ἐν Ἀμβούργω, θὰ προσφέρει τὴν Διακονίᾳ του ἀπὸ τὴν θέση τοῦ Ἀντιπροέδρου.
  • 2. Ὁ ἀξιότιμος κύριος Διαμαντὴς Μπουκογιάννης, πρώην Ἐπιθεωρητὴς Δασῶν Περιφερείας Δυτικῆς Μακεδονίας, ἀπὸ τὴν θέση τοῦ Γραμματέως.
  • 3. Ἡ ἀξιότιμος κυρία Ἰσιδώρα Δούβαλη-Τσανίδη, Νομικὸς καὶ Πρόεδρος τοῦ Συλλόγου Τσοτυλιωτῶν Θεσσαλονίκης, ὡς μέλος τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου μὲ τὴν ἰδιότητα τῆς εἰδικῆς γραμματέως ἀναλαμβάνει τὸν τομέα τῶν Δημοσίων Σχέσεων καὶ ἐκδηλώσεων τοῦ Ἱδρύματος τοῦ Ἁγίου μας.
  • 4. Ἡ Ἐκκλησιαστικὴ Ἐπιτροπὴ τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Γεωργίου Ἁγιάσματος ἐπροσωπεῖται ἱσότιμα στὸ Δ. Σ τοῦ Ἱδρύματος καὶ ἐπελέγη γι᾿ αὐτὴ τὴ Διακονία ὁ κύριος Δημήτριος Ἀθανασιάδης ὁ ὁποῖος θὰ ὑπηρετήσῃ γι' αὐτὴ τὴν πρώτη τριετία ἀπὸ τῇ θέση τοῦ Ταμία.

Ὁπωσδήποτε ὁ τόπος μας διαθέτει καὶ ἄλλους ἰσαξίους καὶ καταλλήλους ἀνθρώπους οἱ ὁποῖοι εἶναι ἱκανοὶ καὶ ἔχουν προσόντα καὶ δυνατότητες προσφορᾶς· τὸ ἵδρυμα φιλοδοξεῖ νὰ προσφέρῃ «βῆμα» καὶ δυνατότητα δραστηριοποιήσεως ὅσων δύνανται καὶ βούλονται.

Ὑπάρχει χῶρος γιὰ πολλοὺς καὶ ὅσοι ἔχουν τὴ διάθεσι μποροῦν νὰ προσφέρουν τὶς ὑπηρεσίες ποὺ μὲ αὐτὲς νομίζουν ὅτι θὰ συμβάλουν στὴν προβολὴ τοῦ χριστιανικοῦ ὀρθοδόξου πολιτισμοῦ μας καὶ τὴν ἔρευνα τῆς ἱστορίας καὶ τῆς παραδόσεώς μας.

Πρῶτος στόχος τῆς προσπαθείας αὐτῆς εἶναι ἡ ἡ ἀνακαίνισις τοῦ κτιριακοῦ συγκροτήματος τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου, Ἱερός Ναός τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου, ξενῶνας, Ἁγίασμα (Ἁγιονέρι) μὲ βάσι τὴν ἐκπονηθεῖσα μελέτη καὶ ἡ ἀξιοποίησίς του.

Ἀκολουθεῖ ἡ ἀξιοποίησις, στὰ πλαίσια πάντοτε τοῦ κανονισμοῦ τοῦ Ἱδρύματος, τοῦ περιβάλλοντος χώρου. «ὡς προσφορᾶς ἐκ μέρους τῆς Ἐκκλησίας πρὸς τοὺς χριστιανοὺς τῆς περιφερείας μας ἑνὸς χώρου καταλλήλου διὰ ποικίλας ἐκκλησιαστικὰς πνευματικὰς καὶ πολιτιστικὰς δραστηριότητας καὶ ἀναψυχὴν, καὶ ἡ ἀνάδειξίς του ὡς κέντρου πνευματικῆς καὶ πολιτιστικῆς ἀναπτύξεως καὶ προόδου διὰ τὴν εὐρυτέραν περιοχὴν τῆς ἐπαρχίας Βοΐου καὶ δὴ τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Μητροπόλεως»
(ἄρθρο κανονισμοὺ 2 σκοποί, § 3)

Τὸ Ἁγίασμα τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου μὲ τὸν περιβάλλοντα χῶρο δίδει τὶς προϋποθέσεις καὶ τὴ δυνατότητα νὰ ἀναδειχθῇ σὲ πολιτιστικὸ κέντρο τοῦ τόπου μας, ἕνα πάρκο Ἑλληνισμοῦ καὶ ὀρθοδοξίας, ἀνοικτὸ καθ᾿ ὅλο τὸ ἔτος, ἕνα πραγματικὸ «πάρκο Ἑλληνορθοδόξου πολιτισμοῦ τοῦ Βοΐου»

Στὴν πλήρη καὶ ὁλοκληρωμένη του ἀνάπτυξι τὸ Ἵδρυμα μπορεῖ νὰ συμπεριλάβῃ στὶς δραστηριότητές του ἀκόμη καὶ τὴ δημιουργία καὶ εὔρυθμο λειτουργία καὶ Μουσείου.

Ἡ δημιουργία στὸ χῶρο ἑνὸς μουσείου δὲν θὰ ἦτο «εἰς μάτην». Σήμερα, ἔχει παρατηρηθεῖ ὅτι, ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι ἐπισκέπτονται μουσεῖα εἶναι λίγοι, εἰδικοὶ καὶ σχετικοὶ μὲ τὸ ἀντικείμενο ποὺ ἐρευνοῦν. Δὲν ἀποφασίζει εὔκολα κανεὶς ἐπίσκεψι σὲ μουσεῖο καὶ αὐτὰ καταλαμβάνουν πολὺ μικρὸ ποσοστὸ στὴν ἀγωγὴ τῶν παιδιῶν μας.

Τὸ μουσεῖο στὸν περιβάλλοντα χῶρο τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου θὰ ἦταν ἐπισκέψιμο σὲ μεγάλο βαθμὸ, θὰ παρεῖχε γνῶσι ἐποπτικὴ γιὰ τὴν ἱστορία καὶ τὴν παράδοσί μας καὶ μάλιστα ἀπὸ τὶς μικρὲς ἡλικίες.
(«Παίζων τοὺς παῖδας τρέφε»).

Ἡ φύτευσις ὀπωροφόρων κάθε ἐποχῆς (ἀπὸ κορομηλιὲς καὶ κερασιὲς μέχρι φουντουκιὲς καρυδιὲς καὶ καστανιὲς), ἡ ὀργάνωσις τοῦ χώρου μὲ τὴ δημιουργία καὶ ἄλλων στεγάστρων καὶ παιδοτόπων, θὰ δημιουργὴσῃ μιὰ αὐλὴ τοῦ παπποῦ γιὰ ὅλα τὰ παιδιὰ τῆς περιοχῆς μας, ἐγγόνια τοῦ Ἁγίου μας.

Ὁ χῶρος τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου ὡς χῶρος συναντήσεως τῶν ἀνθρώπων τοῦ Βοΐου, μπορεῖ νὰ λειτουργήσῃ ὡς σημεῖο ἐπαφῆς μὲ τὴν ἱστορία μας καὶ ἀφορμὴ ἀναβαπτισμοῦ στὰ νοήματα ζωῆς τῶν πατέρων μας.

Μέσα ἀπὸ τὶς δραστηριότητες ποὺ προβλέπονται ἀπὸ τὸν κανονισμό του, μὲ

  • τὴν ἀξιοποίησι τῆς προθυμίας προσφορᾶς τῶν χριστιανῶν τῆς περιφερείας μας,
  • τὴν σὺμπραξι τὴ σύμπραξι τῶν πολιτιστικῶν συλλόγων καὶ τῶν ἄλλων ὀργανώσεων μὲ κοινωφελὴ σκοπὸ,
  • τὴ συνεργασία μὲ τοὺς φορεῖς τῆς περιοχῆς μας καὶ ἄλλους πολιτιστικοὺς συλλόγους καὶ ἱδρύματα,
  • τὴν ὀργάνωσι καὶ πραγματοποίησι δραστηριοτήτων ἐκκλησιαστικοῦ καὶ πολιτιστικοῦ περιεχομένου καὶ
  • τὴν ἀπὸ κοινοῦ ἀπὸ κοινοῦ ἔκθεσι ὑλικοῦ δηλωτικοῦ τῆς τοπικῆς ἱστορίας καὶ παραδόσεως,

μπορεῖ νὰ ἀναδειχθῇ σὲ σημαντικὸ παράγοντα προόδου τοῦ πολιτισμοῦ μας.

Ἡ φωνὴ τοῦ Ἁγιάσματος τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου Ἁγιάσματος Βοΐου «ΕΠΙ ΤΗΝ ΠΗΓΗΝ ΤΟΥ ΑΓΙΑΣΜΑΤΟΣ» παραπέμπει εὐθέως στὸ Ἁγίασμα τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου, καὶ ἀπευθύνεται σὲ ὅλους ὅσοι ἔχουν, ἤ θέλουν νὰ ἔχουν, σχέσι μὲ τὸν Ἅγιο Ἀθανάσιο καὶ τὸ Ἁγίασμά του στὸ Ἁγίασμα καὶ τὸ ἵδρυμά του.
Τὸ κέντρο βάρους τοῦ ἐντύπου ἐστιάζεται στὰ πνευματικὰ, τὶς δραστηριότητες τοῦ ἱδρύματος αὐτοῦ καὶ ὅσα σχετίζονται μὲ τὴν ἐξέλιξι καὶ πορεία τῶν θεμάτων γιὰ τὴν ἀνάδειξι μέσῳ αὐτοῦ, τοῦ Βοΐου.

Τὸ Ἵδρυμα ὠφείλει κυρίως νὰ εἶναι κίνησις πνευματικὴ.

Δὲν προβάλλουμε οὔτε ἐπιδιώκουμε νὰ δημιουργήσουμε ἀπλὰ χῶρο ἀναψυχῆς, δὲν διαφημίζουμε χῶρο διασκεδάσεως, καλοῦμε τοὺς χριστιανοὺς τῆς περιφερείας μας καὶ καλοπροαίρετους ἀνθρώπους στὴ δημιουργία ἑνὸς χώρου ψυχικῆς καὶ πνευματικῆς καλλιέργειας.

Ἐλπίζομε ὅτι τὸ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΝ – ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΝ–ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΝ ΙΔΡΥΜΑ (Ε.Π.Π.Ι) «ΑΓΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ» ἐγγίζει πράγματι τὶς ἀνησυχίες τῶν ἀνθρώπων τοῦ Βοΐου καὶ θὰ μπορέσῃ νὰ συμβάλῃ στὴν ἀναζωογόνησι τοῦ πολυπαθοῦς καὶ πολυαγαπημένου μας τόπου.

Εὐχόμεθα.
Γιὰ τὸ Δ. Σ. Ἱερεὺς Σπυρίδων Ε. Ἀθανασιάδης.


Αναδημοσίευση από το Φόρουμ του Αγιάσματος του Αγίου Αθανασίου

Το Αγίασμα του Αγίου Αθανασίου στο Αγίασμα Κοζάνης

Ο Ιερός Ναός του Αγίου Αθανασίου

Ξεχωριστή θέση στὰ δεδομένα καὶ ἀξιοποιήσιμα στοιχεῖα θρησκευτικοῦ τουρισμοῦ καὶ μὲ δυνατότητες καὶ προοπτικές ἀνάπτυξης σὲ πολλαπλά ἐπίπεδα παρουσιάζει τὸ ἁγίασμα τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου στὸ Ἁγίασμα τοῦ δήμου Τσοτυλίου, ἕδρα τοῦ ὁμώνυμου δημοτικοῦ διαμερίσματος, ποὺ ὀφείλει τὸ ὄνομά του στὸ γεγονός αὐτό, τὴν ὕπαρξι τοῦ ἁγιάσματος τοῦ Ἁγίου σ᾿ αυτό τὸ χῶρο.
Δὲν ὑπάρχουν συγκεκριμένες γραπτές πληροφορίες γιὰ τὸν τρόπο μὲ τὸν ὁποῖο προέκυψε τὸ ἁγίασμα τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου στὸ συγκεκριμένο χῶρο.
Λαμβάνοντας ὑπ᾿ ὄψιν τὴν παράδοσι σχετικὰ μὲ τὸ αγίασμα τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ στὴν Ἱερὰ Μονὴ Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος, Δρυοβούνου, κατὰ τὴν ὁποία τὸ ἁγίασμά του ἀνέβλυσε μὲ τὴν προσευχὴ τοῦ Ἁγίου ὅταν πέρασε και στάθηκε στὸν τόπο ἐκεῖνο (μάλιστα ὅταν διεκόπη ἡ λειτουργία τῆς Ἱερᾶς αὐτῆς Μονῆς τὸ ἁγίασμα στέρεψε γιὰ νὰ ἀναβλύσῃ καὶ πάλι μὲ τὴν ἐπαναλειτουργία της), μποροῦμε μὲ βεβαιότητα νὰ εἰκάσωμε ὅτι τὸ ἁγίασμα τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου στὸ Ἁγίασμα Βοΐου, ποὺ ὀφείλει τὸ ὄνομά του στὴν ὕπαρξι αὐτοῦ τοῦ ἁγιάσματος, προέκυψε κατὰ τὸ πέρασμα τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου τοῦ Μεγάλου ἀπὸ τὴν περιοχή μας καὶ τὸ συγκεκριμένο τόπο στὸ ταξίδι του ἀπὸ τὴ Ρώμη πρὸς τὴ Σαρδικὴ (σημερινὴ Σόφια τῆς Βουλγαρίας) προκειμένου νὰ λάβῃ μέρος στὴν ὀμώνυμη σύνοδο*, στὸν ἀγῶνα του κατὰ τοῦ Ἀρειανισμοῦ. Ἡ αἴγλη μὲ τὴν ὁποία τὸ περιβάλλει ὁ λαὸς πρέπει μάλλον νὰ μᾶς ὁδηγήσῃ στὸ συμπέρασμα ὅτι εἶναι τὸ παλαιότερο καὶ ὡς ἐκ τούτου ἡ ὑπόθεσίς μας μάλλον εἶναι ὀρθή.
Σύμφωνα μὲ τὴν ζῶσα ἔτι παράδοσι, ἀνηγέρθη κατὰ τοὺς νεωτέρους χρόνους σὲ αὐτὸν τὸν χῶρο μικρὸς τὸ μὲγεθος Ἱερὸς Ναὸς τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου, ἀπὸ τὸν Ἀθανάσιο Ἀραϊὰ, κατόπιν ὁράματος, καθ’ ὅ τοῦ ὑπεδείχθη τὸ σημεῖο ὅπου καὶ βρῆκε τὴν ἱερὴ εἰκόνα τοῦ Ἁγίου καὶ τὴν πηγὴ τοῦ Ἁγιάσματος.
Ἐκεῖνος ὁ μικρὸς Ἱερὸς Ναὸς ὑπῆρχε μέχρι τῆς κατὰ τὸ ἔτος 1914 ἀνεγέρσεως τοῦ παρόντος μετὰ τοῦ παρακειμένου ξενῶνος καὶ τοῦ (παλαιοῦ) κτίσματος τοῦ Ἁγιάσματος, διὰ χρημάτων τὰ ὁποῖα προῆλθον ἀπὸ τὴν ἐκποίησι τοῦ ἐν Κωνσταντινουπόλει ξενῶνος, δωρεᾶς τοῦ ἀδελφάτου τῶν ἐκεὶ παρεπιδημούντων κατοίκων τοῦ χωριοῦ, ὁ ὁποῖος ἐπωλήθη ἀπὸ τὴν τότε ἐκκλησιαστικὴ ἐπιτροπὴ πρὶν κατασχεθῇ ἀπὸ τὸ καθεστὼς τῶν Νεοτούρκων.
Τὸ Ἁγίασμα (Ἁγιονέρι) πηγάζει ἀπὸ ὁρισμένο σημεῖο τοῦ ἐσωτερικοῦ τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ καὶ ὁδηγεῖται διὰ συγκεκριμένου ἀγωγοῦ στὸν παρακείμενο ναΐσκο ἐκ τοῦ ὁποίου καὶ τὸ ἀποκομίζουν οἱ πιστοὶ.


Στὸ βιβλίο της «ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΑ ΑΓΙΑΣΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ» (Εκδόσεις Μύρτος Αθήνα 2005) στὴ σελίδα 88 καὶ στὸ λῆμμα
« ΚΟΖΑΝΗ Το «Αγίασμα» Αγίου Αθανασίου στην Κοζάνη» ἡ Σοφία Σουλὴ γράφει: «Σε μια μαγευτική τοποθεσία έξω από το χωριό συναντάμε τον ναό του Αγίου Αθανασίου από τα θεμέλια του οποίου αναβλύζει ιαματικό νερό με σπάνιες θαυματουργές ιδιότητες, από το οποίο πήρε το όνομά του το χωριό. Οι γεροντότεροι λένε ότι η πηγή του αγιάσματος είναι παλιότερη κι από τον ναό και από τον οικισμό ακόμα. Στις 2 Μαΐου γίνεται μεγάλη θρησκευτική γιορτή και οι πιστοί συρρέουν με κατάνυξη από τα κοντινά χωριά και από άλλα μέρη της Κοζάνης. Αλλά και όλο το χρόνο προσκυνητές πηγαίνουν για να προσευχηθούν και να πάρουν το αγιασμένο νερό που έδωσε το όνομά του στο χωριό».
Τὸ πανηγῦρι τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ στὶς 2 Μαΐου κάθε χρόνο εἶναι ξεχωριστὸ γιὰ τὸ λόγο ὅτι προσέρχονται στὴ χάρι τοῦ Ἁγίου προσκυνητὲς ἀπὸ κάθε γωνιὰ τῆς εὑρυτέρας περιοχῆς μέχρι τὶς ἐσχατιὲς τῆς Δυτικῆς Μακεδονίας. Πλὴν ὅμως καὶ καθημερινὰ δὲν λείπουν οἱ εὐσεβεῖς ἐκεῖνοι χριστιανοὶ πού ἔρχονται ἀπ’ ὅλα τὰ σημεῖα τοῦ ὁρίζοντα, νὰ ἀνάψουν τὸ κερί τους μπροστὰ στὴν εἰκόνα του, νἀ ἀφήσουν τὸ λαδάκι προσφορὰ στὴ χάρι του καὶ νὰ πάρουν τὸ ἁγίασμά του, εὐλογία γιὰ τὴν οἰκογένειά τους.


Πλῆθος εἶναι οἱ μαρτυρίες θαυματουργικῶν ἐπεμβάσεων καὶ θεραπειῶν καὶ πολὺ ζωντανὲς οἱ μνῆμες τῶν παλαιοτέρων ποὺ ἔχουν δημιουργήσει τὴν παράδοσι τῆς «Λατόριστας», ὅπως εἶναι καὶ τὸ παλαιὸ ὄνομα τοῦ οἰκισμοῦ, στὶς συνειδήσεις τους

Τὸ «ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΝ – ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΝ - ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΝ ΙΔΡΥΜΑ (Ε.Π.Π.Ι) «ΑΓΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ»» μὲ ἐπίκεντρο τὸ ἁγίασμα τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου ἀποσκοπεῖ στὴν ἀνάπτυξι τοῦ κτιριακοῦ συγκροτήματός του καὶ τοῦ περιβάλλοντος χώρου του καὶ τὴν ἀνάδειξί του σὲ κέντρο πολιτισμοῦ τῆς εὑρυτέρας περιοχῆς τοῦ Ἄνω Βοΐου, ὑπόδειγμα περιβαλλοντικῆς ἀνάπτυξης καὶ πραγματικὸ «πάρκο Ἑλληνικοῦ Ὀρθοδόξου Πολιτισμοῦ» τὸ κυριότερο δὲ, μοχλὸ ἀναπτύξεως γιὰ τὸν πολύπαθο αὐτὸ τόπο.

Ἱερεύς Σπυρίδων. Ε. Ἀθανασιάδης, ἐφημέριος τοῦ Ἁγιάσματος.
• * Ἡ τοπική σύνοδος Σαρδικῆς συνεκλήθη στὴ Σαρδικὴ, τὴ σημερινὴ Σόφια τῆς Βουλγαρίας, τὸ ἔτος 343 καὶ ἐξέδωσε 21 κανόνες.

Αναδημοσίευση από το Φόρουμ του Αγιάσματος του Αγίου Αθανασίου

Τα Ιερά Προσκυνήματα στην Ελλάδα

Θεωροῦμε ὅτι εἶναι ἄξιον λόγου νὰ ὑπάρξῃ μία προσπάθεια, ὥστε νὰ προβληθοῦν τὰ διάφορα ἁγιάσματα τῆς πατρίδος μας. Μέσα ἀπὸ αὐτὰ θὰ κατανοήσωμε καλύτερα τὴ σημασία τῆς ὕλης στὸ σωστικὸ ἔργο τῆς Ἐκκλησίας, τὴ σημασία τῶν ἁγιασμάτων στὴν κατανόησι τῆς ἀξίας τοῦ περιβάλλοντος καὶ τὴν ἱερότητα, κατ᾿ αὐτὸ τὸν τρόπο, καὶ τῆς φύσεως, πέρα ἀπὸ τὴ χρησιμοθηρικὴ ἀντίληψι τοῦ,μακρὰν τῆς ἐπιγνώσεως τοῦ Θεοῦ,κόσμου. Παρακαλοῦμε, ὅσοι ἔχετε τὴ διάθεσι, ἐπικοινωνῆστε μαζί μας, γράψετε γιὰ τὸ ἁγίασμα τοῦ τόπου σας, παραθέσετε φωτογραφίες, ἱστορικὸ, λαϊκὲς καὶ θρησκευτικὲς παραδόσεις, γεωγραφικὸ προσδιορισμὸ. Ὁ καταρτισμὸς προσκυνηματικῶν μονοπατιῶν «θρησκευτικοῦ τουρισμοῦ» εἶναι μιὰ «εὐκαιρία» ἀναδείξεως ἀγνώστων χώρων καὶ περιοχῶν τῆς πατρίδος μας, ἀλλὰ καὶ ἀναπτύξεως μιᾶς διαφορετικοῦ εἴδους ἱεραποστολῆς. Περισσότερο ὅμως εἶναι μιὰ «εὐκαιρία» κατανοήσεως τοῦ ἑαυτοῦ μας.